Day 1

's Morgens blijkt dat ik nog even m'n draai moet zien te vinden in de hotelkamer en met name in de badkamer. Ik twijfel even aan de douche, maar uiteindelijk komt er toch warm water uit. En ik moet ook erg wennen aan de kleine wastafel. Het is wel een beetje behelpen. Maar ondanks alles ben ik toch nog op tijd beneden voor het ontbijt. Buiten de hotelkamer vind ik een USA Today op de grond. Service van het hotel. Als ik naar de lift loop kom ik Theo tegen, die zijn voucher vergeten is. En als ik in het restaurant naar een tafel gebracht word, zie ik Sibert zitten en schuif bij hem aan. Net als Theo die zijn voucher gevonden heeft en net als Pieter die te laat beneden is. Wat een gezellige boel. En het gaat alleen maar gezelliger worden, want Jurgen en Toon komen volgende week. Ik kan er bijna niet op wachten. Het hotel blijkt geen buffet te hebben en een zeer ongeduldige serveerster. Ik bestel maar een omelet en die bevalt wel goed. Er zit broccoli doorheen. Het is wel een beetje veel, dus ik neem me voor om me morgen niet te laten opjutten en rustig het menu te bekijken. Terug op mijn kamer gaat dus de telefoon en blijkt dat de voucher het totaalbedrag van het ontbijt niet dekt en ik spreek af dat ik alsnog mijn credit card zal registreren bij de receptie. Wat een gedoe allemaal. Theo rijdt met ons mee naar kantoor, want die heeft geen auto. Maar eerst rijden we naar de Starbucks, want Caribou ligt te ver uit de route. Hierna rijden we binnendoor naar kantoor, maar ik denk dat ik morgen toch maar via de snelweg naar kantoor rijd, want ik denk dat dat een stuk sneller is. Op kantoor wordt kamer 222A onze kamer gedurende deze periode. Steve zit er al en het voelt meteen alweer vertrouwd. Het voelt bijna als thuiskomen. De dag verloopt verder als een normale dag. We krijgen nog wel even de vervelende mededeling dat 1 van de interfaces waar we hier voor gekomen zijn niet volledig live gaat. Dat is lekker. Verder gebeuren er weinig spannende dingen. We lunchen bij Buffalo Wild Wings. Ik neem de Fish Taco's. Lekker en lekker licht. Ik wil om te drinken een sinaasappelsap bestellen, maar zie daar vanaf op aanraden van de serveerster. En dus wordt het weer een cola. Een regular. Vooraf zijn we even bang dat we weer heel lang moeten wachten voordat we het eten krijgen, maar gelukkig valt het dit keer mee. Niet dat we ons vervelen, hoor, want er hangen zoveel televisies in dit restaurant dat er genoeg te zien valt. Vooraf vraagt de serveerster of we 1 rekening willen of 2. Ik zeg 2 en natuurlijk krijgen we er 1. Ik laat het maar zo en reken af. De middag verloopt rustig en omdat Pieter het druk heeft, gaan we pas om 19:30 uur weg. Voordat we naar het hotel gaan, gaan we nog even bij WalMart langs, want Pieter is zijn scheermes vergeten. Ik maak van de gelegenheid gebruik om wat multivitaminen in te slaan, want die ben ìk vergeten. Als we in het hotel aangekomen zijn, blijkt het ijskoud te zijn op de kamer. Voordat we weggaan zet ik de airco op turbo en hoop er maar het beste van. Het enige voordeel van het hotel is dat het dicht bij de Mall ligt. Daar gaan we dus heen, want ik moet nog even de hoodie die ik de vorige keer gekocht heb terugbrengen bij Abercrombie & Fitch. Hij bleek te klein te zijn en ik had de vorige keer al gevraagd of het een probleem was als ik hem pas in Januari terug zou brengen mocht-ie niet goed zijn. Dat bleek niet het geval en daar maak ik nu dus gebruik van. Het is inmiddels al laat, dus we lopen snel naar Ruby Thai Kitchen om wat te eten en uiteraard worden we herkend. Voordat we terug naar het hotel gaan, haal ik nog even een tall triple Caramel Macchiato bij Starbucks (Pieter neemt niks). Heerlijk. Het extra shot werkt nog beter bij een tall. De maten bij Starbucks heb ik altijd al een beetje verwarrend gevonden. Een tall is een small, een grande is een medium en een venti is een large. Terug in het hotel valt het ons op dat niet alleen de lift stinkt, maar dat eigenlijk het hele hotel wat muffig ruikt. Stinkboel. Op de kamer gekomen, poets ik alvast mijn tanden, leg de spullen voor morgen vast klaar, ga op bed liggen en val in slaap. Het wordt een onrustige nacht, want de jetlag neemt wraak. Ik word een paar keer wakker en geef het om half 4 definitief op. De tv staat nog aan en ik ga mijn weblog maar bijwerken terwijl ik naar de sporthoogtepunten kijk op ESPN. Er is vanavond een NBA doubleheader op tv (Orlando - Chicago en Phoenix - Portland), dus dat wordt een heerlijk avondje. Inmiddels loop het richting 06:30 uur en ga ik me maar eens klaarmaken voor een nieuwe dag.
Day 2 in beautiful Strongsville.