Gisteravond ben ik redelijk bijtijds gaan slapen, met als gevolg dat ik vanmorgen rond 5'en wakker word. Om 06:00 uur sta ik in de gym en ren het rubber uit de loopband. Vandaag vervolg ik mijn reeks van gezonde ontbijtjes met fruit en yoghurt. Ik ben erg goed bezig. Vind ik zelf. Het regent vandaag. Gelukkig brengt Starbucks wat licht in deze treurige dag. Vanmorgen bij het ontbijt heeft Filiep gemeld dat er vandaag een uitdagende call mijn kant op komt, dus ik ben benieuwd. Maar ook zonder die call zijn er vandaag genoeg nieuwe uitdagingen beschikbaar, dus ik kan mijn lol op. We zijn van plan om vanavond naar de thuiswedstrijd van de Cavs tegen de Warriors te gaan en na wat heen en weer gemail met Gena is alles geregeld. We krijgen center court tickets! Het is niet goedkoop, maar dan heb je ook wel wat. Pieter vindt het te duur en gaat niet mee. Ik skype nog even met Ellen over de problemen met de auto en de gezondheid van haar vader en dan is het gelukkig al weer tijd om te eten. Na veel getouwtrek gaan we maar weer eens naar Buffalo Wild Wings. Jurgen volgt vandaag mijn voorbeeld en is ook zeer tevreden over de Fish Taco's. Toon neemt weer een salade en Pieter een Chicken Wrap. Als we terugkomen vind ik een email van Flash Seats in mijn Inbox waarmee ik mijn tickets kan claimen (zoals zij dat noemen). Hiertoe moet ik me eerst registreren en dat lukt zonder problemen. Helaas lukt het me vervolgens niet om mijn credit card op te geven als identificatiemiddel. En dat is nodig, anders kom je er niet in. Na de hulp ingeroepen te hebben van Gena en Trisha, blijkt het allemaal niet te kunnen en zorgt Trisha ervoor dat de kaartjes bij de kassa op ons liggen te wachten. En zo gaat het toch gebeuren. Na al bijna 30 jaar een NBA-fan te zijn, ga ik dan eindelijk voor het eerst live een NBA-wedstrijd zien. Fantastisch. De middag gaat uiteindelijk toch voorbij en om 16:30 vertrekken we richting hotel om Pieter af te zetten en de laptops op onze kamers te zetten. Als we de parkeerplaats afrijden, zien we ineens een drietal eekhoorns. Gaaf. De mensen hier zullen het wel heel gewoon vinden, maar wij vinden het nog steeds heel erg bijzonder. We staan even stil om ze te observeren en 1 loopt zelfs voor onze auto langs naar de andere kant van de weg. Als we bij het hotel geweest zijn, vertrekken we richting Cleveland. Ik heb voor de zekerheid nog even gekeken hoe we moeten rijden en we komen zonder problemen bij de parkeergarage tegenover The Q, zoals ze bij de Cavaliers hun thuishave noemen. Het is dezelfde parkeergarage waar ik afgelopen zaterdag de auto ook geparkeerd heb, alleen is het vandaag $5 duurder. Na even hier en daar gevraagd te hebben, komen we bij de kassa waar de kaartjes op ons liggen te wachten. Zodra we de kaartjes hebben, besluiten we maar meteen naar binnen te gaan en daar wat te eten. We moeten echter nog 10 minuten wachten, want de zaal gaat pas 90 minuten voor aanvang van de wedstrijd open. Als we eenmaal binnen zijn, lopen we eerst even naar de zaal. Even sfeer proeven. Het is een mooie zaal en de spelers staan al in te schieten. Een van de stewards zegt dat we best wel even naar beneden mogen lopen om wat dichter bij het veld to komen. Dat laten we ons natuurijk geen twee keer zeggen. Beneden gekomen wijst een andere steward een vak aan waar we mogen gaan zitten als we een handtekening van een van de spelers willen en een ander vak waar we mogen gaan zitten om foto's te maken. De tijd van handtekeningen heb ik wel gehad en we lopen even naar een andere plek waar we goed uitzicht hebben op de vloer. Ik herken maar weinig spelers. Van de Cavs herken ik eigenlijk alleen Anderson Varejao en Antawn Jamison en later van de Warriors nog Nate Robinson en David Lee. Beide teams zijn dan ook geen hoogvliegers. Na nog even gekeken te hebben, gaan we op zoek naar wat te eten. Jurgen en Toon hebben in de tussentijd al even geïnformeerd waar de beste burgers te krijgen zijn. Het blijkt maar weer eens dat "de beste burger" maar een relatief begrip is. Als dit "de beste burger" is, zijn we wel benieuwd hoe erg "de slechtste burger" dan wel niet is. Steve had ons al gewaarschuwd dat het niet goedkoop zou zijn en dat klopt. Even tussendoor: terwijl ik dit zit te typen, zie ik een geweldige alley-oop van Blake Griffin. Wat een beest is dat toch! Maar goed: 3 burgers en 3 cola -> $40. Again, I rest my case. Na het eten gaan we op zoek naar onze plaatsen. We moeten eerst met de lift nog een niveau omhoog en daar aangekomen blijkt dat we geweldige plaatsen hebben. Center court en op een mooie hoogte zodat we goed uitzicht op het veld hebben. Zodra we zitten komt er een medewerker naar ons toe met de vraag of we nog wat willen eten of drinken. Nee, dank je. En daarna komt er van de andere kant weer één met dezelfde vraag. Nee, dank je. Dat is trouwens iets wat ons al eerder opgevallen is: er zijn hier echt ontzettend veel mensen aan het werk. Om de tien meter staat er bij wijze van spreken iemand die ons vraagt of ze ons kunnen helpen. Het is echt opvallend. Aan service geen gebrek bij de Cleveland Cavaliers. De spelers zijn inmiddels het veld opgekomen en gaan verder met hun warming-up. Na het volkslied (ontzettend slecht gezongen, maar toch weer ontroerend) en het voorstellen van de starting five (compleet met vlammen uit het scorebord waarvan we de hitte kunnen voelen), gaat de wedstrijd dan eindelijk beginnen. En het is een draak van een wedstrijd. Ontzettend veel balverlies en geklungel onder de borden. Vooral Varejao loopt te klooien. Maar desondanks hebben we het enorm naar ons zin. Er gebeurt zo ontzettend veel tijdens zo'n wedstrijd. Bij elke time-out gebeurt er wel iets speciaals. Er zijn natuurlijk cheerleaders en een dansgroep genaamd het Scream Team, maar ook een race met lazy chairs en in de pauze een of andere act met acrobaten. Verder worden er tijdens de wedstrijd kleine filmfragmentjes getoond op het scorebord en natuurlijk worden er supporters getoond, die vervolgens uit hun dak gaan. Kortom, we zijn in Amerika! Omdat het voor ons alledrie de eerste keer is, vinden we het allemaal prachtig. Jurgen sluit nog even vriendschap met een dronkelap die naast hem zit en die beweert dat hij een (of meerdere?) seizoenskaart(en) heeft en daar $6000 per stoel voor betaalt. Hij heeft vanavond een zakenrelatie mee en ze gaan al tijdens het 3e kwart weg. We vinden het wel best, want hoe meer hij dronk hoe vervelender hij werd. Je kunt hier namelijk gewoon bier bestellen. Opvallend. Het niveau van de wedstrijd blijft belabberd en uiteindelijk winnen de Warriors ook nog met 105 - 95. Vooral door David Lee, die 29 punten maakt. Door deze uitslag staat het nu 1 - 2. Alleen de Indians (honkbal) wonnen hun wedstrijd, terwijl de Browns (American football) en de Cavaliers (basketball) verloren. Ik moet nu alleen nog een NHL-wedstrijd (ijshockey) bezoeken, maar dat gaat voorlopig niet lukken. Cleveland heeft namelijk geen NHL-team en bovendien gaan we a.s. vrijdag alweer naar huis. Na de wedstrijd heb ik nog even een momentje waarmee ik de hartslag van Toon naar de 200 weet te krijgen: ik kan mijn autosleutels niet vinden. Gelukkig zitten ze in mijn binnenzak, waar ik ze normaal nooit stop. Buiten gekomen sneeuwt het weer een beetje en gaan we nog even een drankje doen bij Flannery's, onze stamkroeg in Cleveland. Als we weer naar Strongsville vertrekken is al het weer lekker rustig op straat en de parkeergarage bijna verlaten. Op ons gemakje tuffen we terug en omdat we nog (weer?) een beetje trek hebben, stoppen we even bij een McDonald's waar we 1 Angus Deluxe en 2 Angus Cheese & Bacon bestellen en 3 Angus Deluxe krijgen. De burger heet Deluxe en wij vragen ons af waarom. In het hotel aangekomen lopen we nog even naar de bar waar Pieter nog zit, samen met nog wat andere collega's, maar we gaan al snel naar onze kamers. Al met al was het een enerverende dag en een fantastische ervaring om eindelijk eens een NBA-wedstrijd te bezoeken.
dinsdag 17 januari 2012
Cleveland Cavaliers
Gisteravond ben ik redelijk bijtijds gaan slapen, met als gevolg dat ik vanmorgen rond 5'en wakker word. Om 06:00 uur sta ik in de gym en ren het rubber uit de loopband. Vandaag vervolg ik mijn reeks van gezonde ontbijtjes met fruit en yoghurt. Ik ben erg goed bezig. Vind ik zelf. Het regent vandaag. Gelukkig brengt Starbucks wat licht in deze treurige dag. Vanmorgen bij het ontbijt heeft Filiep gemeld dat er vandaag een uitdagende call mijn kant op komt, dus ik ben benieuwd. Maar ook zonder die call zijn er vandaag genoeg nieuwe uitdagingen beschikbaar, dus ik kan mijn lol op. We zijn van plan om vanavond naar de thuiswedstrijd van de Cavs tegen de Warriors te gaan en na wat heen en weer gemail met Gena is alles geregeld. We krijgen center court tickets! Het is niet goedkoop, maar dan heb je ook wel wat. Pieter vindt het te duur en gaat niet mee. Ik skype nog even met Ellen over de problemen met de auto en de gezondheid van haar vader en dan is het gelukkig al weer tijd om te eten. Na veel getouwtrek gaan we maar weer eens naar Buffalo Wild Wings. Jurgen volgt vandaag mijn voorbeeld en is ook zeer tevreden over de Fish Taco's. Toon neemt weer een salade en Pieter een Chicken Wrap. Als we terugkomen vind ik een email van Flash Seats in mijn Inbox waarmee ik mijn tickets kan claimen (zoals zij dat noemen). Hiertoe moet ik me eerst registreren en dat lukt zonder problemen. Helaas lukt het me vervolgens niet om mijn credit card op te geven als identificatiemiddel. En dat is nodig, anders kom je er niet in. Na de hulp ingeroepen te hebben van Gena en Trisha, blijkt het allemaal niet te kunnen en zorgt Trisha ervoor dat de kaartjes bij de kassa op ons liggen te wachten. En zo gaat het toch gebeuren. Na al bijna 30 jaar een NBA-fan te zijn, ga ik dan eindelijk voor het eerst live een NBA-wedstrijd zien. Fantastisch. De middag gaat uiteindelijk toch voorbij en om 16:30 vertrekken we richting hotel om Pieter af te zetten en de laptops op onze kamers te zetten. Als we de parkeerplaats afrijden, zien we ineens een drietal eekhoorns. Gaaf. De mensen hier zullen het wel heel gewoon vinden, maar wij vinden het nog steeds heel erg bijzonder. We staan even stil om ze te observeren en 1 loopt zelfs voor onze auto langs naar de andere kant van de weg. Als we bij het hotel geweest zijn, vertrekken we richting Cleveland. Ik heb voor de zekerheid nog even gekeken hoe we moeten rijden en we komen zonder problemen bij de parkeergarage tegenover The Q, zoals ze bij de Cavaliers hun thuishave noemen. Het is dezelfde parkeergarage waar ik afgelopen zaterdag de auto ook geparkeerd heb, alleen is het vandaag $5 duurder. Na even hier en daar gevraagd te hebben, komen we bij de kassa waar de kaartjes op ons liggen te wachten. Zodra we de kaartjes hebben, besluiten we maar meteen naar binnen te gaan en daar wat te eten. We moeten echter nog 10 minuten wachten, want de zaal gaat pas 90 minuten voor aanvang van de wedstrijd open. Als we eenmaal binnen zijn, lopen we eerst even naar de zaal. Even sfeer proeven. Het is een mooie zaal en de spelers staan al in te schieten. Een van de stewards zegt dat we best wel even naar beneden mogen lopen om wat dichter bij het veld to komen. Dat laten we ons natuurijk geen twee keer zeggen. Beneden gekomen wijst een andere steward een vak aan waar we mogen gaan zitten als we een handtekening van een van de spelers willen en een ander vak waar we mogen gaan zitten om foto's te maken. De tijd van handtekeningen heb ik wel gehad en we lopen even naar een andere plek waar we goed uitzicht hebben op de vloer. Ik herken maar weinig spelers. Van de Cavs herken ik eigenlijk alleen Anderson Varejao en Antawn Jamison en later van de Warriors nog Nate Robinson en David Lee. Beide teams zijn dan ook geen hoogvliegers. Na nog even gekeken te hebben, gaan we op zoek naar wat te eten. Jurgen en Toon hebben in de tussentijd al even geïnformeerd waar de beste burgers te krijgen zijn. Het blijkt maar weer eens dat "de beste burger" maar een relatief begrip is. Als dit "de beste burger" is, zijn we wel benieuwd hoe erg "de slechtste burger" dan wel niet is. Steve had ons al gewaarschuwd dat het niet goedkoop zou zijn en dat klopt. Even tussendoor: terwijl ik dit zit te typen, zie ik een geweldige alley-oop van Blake Griffin. Wat een beest is dat toch! Maar goed: 3 burgers en 3 cola -> $40. Again, I rest my case. Na het eten gaan we op zoek naar onze plaatsen. We moeten eerst met de lift nog een niveau omhoog en daar aangekomen blijkt dat we geweldige plaatsen hebben. Center court en op een mooie hoogte zodat we goed uitzicht op het veld hebben. Zodra we zitten komt er een medewerker naar ons toe met de vraag of we nog wat willen eten of drinken. Nee, dank je. En daarna komt er van de andere kant weer één met dezelfde vraag. Nee, dank je. Dat is trouwens iets wat ons al eerder opgevallen is: er zijn hier echt ontzettend veel mensen aan het werk. Om de tien meter staat er bij wijze van spreken iemand die ons vraagt of ze ons kunnen helpen. Het is echt opvallend. Aan service geen gebrek bij de Cleveland Cavaliers. De spelers zijn inmiddels het veld opgekomen en gaan verder met hun warming-up. Na het volkslied (ontzettend slecht gezongen, maar toch weer ontroerend) en het voorstellen van de starting five (compleet met vlammen uit het scorebord waarvan we de hitte kunnen voelen), gaat de wedstrijd dan eindelijk beginnen. En het is een draak van een wedstrijd. Ontzettend veel balverlies en geklungel onder de borden. Vooral Varejao loopt te klooien. Maar desondanks hebben we het enorm naar ons zin. Er gebeurt zo ontzettend veel tijdens zo'n wedstrijd. Bij elke time-out gebeurt er wel iets speciaals. Er zijn natuurlijk cheerleaders en een dansgroep genaamd het Scream Team, maar ook een race met lazy chairs en in de pauze een of andere act met acrobaten. Verder worden er tijdens de wedstrijd kleine filmfragmentjes getoond op het scorebord en natuurlijk worden er supporters getoond, die vervolgens uit hun dak gaan. Kortom, we zijn in Amerika! Omdat het voor ons alledrie de eerste keer is, vinden we het allemaal prachtig. Jurgen sluit nog even vriendschap met een dronkelap die naast hem zit en die beweert dat hij een (of meerdere?) seizoenskaart(en) heeft en daar $6000 per stoel voor betaalt. Hij heeft vanavond een zakenrelatie mee en ze gaan al tijdens het 3e kwart weg. We vinden het wel best, want hoe meer hij dronk hoe vervelender hij werd. Je kunt hier namelijk gewoon bier bestellen. Opvallend. Het niveau van de wedstrijd blijft belabberd en uiteindelijk winnen de Warriors ook nog met 105 - 95. Vooral door David Lee, die 29 punten maakt. Door deze uitslag staat het nu 1 - 2. Alleen de Indians (honkbal) wonnen hun wedstrijd, terwijl de Browns (American football) en de Cavaliers (basketball) verloren. Ik moet nu alleen nog een NHL-wedstrijd (ijshockey) bezoeken, maar dat gaat voorlopig niet lukken. Cleveland heeft namelijk geen NHL-team en bovendien gaan we a.s. vrijdag alweer naar huis. Na de wedstrijd heb ik nog even een momentje waarmee ik de hartslag van Toon naar de 200 weet te krijgen: ik kan mijn autosleutels niet vinden. Gelukkig zitten ze in mijn binnenzak, waar ik ze normaal nooit stop. Buiten gekomen sneeuwt het weer een beetje en gaan we nog even een drankje doen bij Flannery's, onze stamkroeg in Cleveland. Als we weer naar Strongsville vertrekken is al het weer lekker rustig op straat en de parkeergarage bijna verlaten. Op ons gemakje tuffen we terug en omdat we nog (weer?) een beetje trek hebben, stoppen we even bij een McDonald's waar we 1 Angus Deluxe en 2 Angus Cheese & Bacon bestellen en 3 Angus Deluxe krijgen. De burger heet Deluxe en wij vragen ons af waarom. In het hotel aangekomen lopen we nog even naar de bar waar Pieter nog zit, samen met nog wat andere collega's, maar we gaan al snel naar onze kamers. Al met al was het een enerverende dag en een fantastische ervaring om eindelijk eens een NBA-wedstrijd te bezoeken.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten