Het laatste loodje

Vrijdag. De laatste dag alweer. Het is snel gegaan. Ik word weer eens wakker van de wekker en heb moeite om mijn bed uit te komen. Toch zit ik weer voor zevenen met mijn krantje aan het ontbijt. 3 wafeltjes vandaag en wat fruit en yoghurt. Het is vandaag een koude dag. In de auto geeft de temperatuurmeter 50 graden aan. Van de week was het nog 80 graden. Een verschil van 30 graden. Dat is nogal wat. We rijden voor de laatste keer langs Caribou Coffee voor een Large Cappuccino en een Earl Grey Tea. Ook deze laatste dag op kantoor is het weer razend druk. We pakken daarom een snelle lunch bij Subway. Ik ga voor de Oven Crisp Chicken op, uiteraard, een 9-Grain Honey Oat Regular Footlong broodje. 's Middags hebben we het nog drukker dan 's morgens. Op een gegeven moment schrik ik me rot als de houder van een van de sprinklers uit het plafond valt. Aan het plakband om de houder te zien, is dat niet de eerste keer. Het gebouw begint langzaam in te storten. We hebben ook al een plaat in het plafond met een slangetje eraan dat naar een prullebak leidt. Vermoedelijk als oplossing voor een lekkage. Het is te hopen dat we de boel een beetje op orde kunnen krijgen, zodat ze eens een knap kantoor kunnen kopen. Eén met een koffiemachine, bijvoorbeeld. Meestal is de laatste dag wel een relaxte dag, maar vandaag is het dermate druk dat we pas om 19:30 uur weggaan. Wel grappig is dat we, als we wegrijden van de parkeerplaats, in de struiken een mannetjesree zien knabbelen aan een struik. Opmerkelijk. Middenin de min of meer bewoonde wereld. Ik rijd heel zachtjes weg om 'm zo min mogelijk te storen. Verderop zien we de rest van de reeënfamilie grazen. Ik hoop maar dat ze niet ineens de weg oversteken, maar iets zegt me dat ze hier niet voor het eerst komen. Pieter en ik komen er niet uit waar we vanavond zullen gaan eten en besluiten daarom maar in het hotel te gaan eten. Even lijkt het erop dat het restaurant vol is, zo druk is het, maar de ober weet nog een tafel te vinden. Ik neem de Sirloin Steak en Pieter houdt het bij een Calamari salade. Ongelooflijk dat hij nog steeds zo'n slechte trek heeft. Ik vertrouw het niks. Gelukkig heb ik daar geen last van en neem nog een dessert. Chocoladetaart. Bij de chocoladetaart zit ook een bolletje ijs. Een bolletje Geitenkaasijs. Getver. Ik proef een hapje, maar ik vind het geen succes. Pieter lust het wel en zo eet hij toch nog een beetje dessert. Na het eten buiken we nog wat uit en daarna ga ik m'n koffer inpakken. We spreken af om om 08:00 uur te gaan ontbijten. Lekker uitslapen. ;-) Ik wil om 09:00 uur vertrekken, want ik wil nog even naar de Mall en om 12:36 vertrekt mijn vlucht naar New York. Bovendien moet ik ook mijn auto nog inleveren. Vanuit NY vertrekt de vlucht naar Amsterdam om 16:15 en dan zal ik om 06:00 uur lokale tijd op Schiphol landen. Na het inpakken check ik in de lobby nog even in en print meteen mijn boardingpas. Tenminste, dat was ik van plan. Het inchecken lukt wel, maar het printen van mijn boardingpas dus niet. Tsjongejonge. De vorige keer had ik bij de terugreis ook al problemen. Nou ja, als het hierbij blijft, dan teken ik ervoor. Zo, nu ben ik helemaal klaar met de vrijdag. Laat de zaterdag maar komen.