donderdag 15 september 2011

Italian Day

Vandaag is het alweer woensdag en Ajax speelt vanavond thuis de eerste wedstrijd in de Champions League 2011/2012 tegen Olympique Lyon (uiteindelijke uitslag: 0-0) en ik zit alweer vroeg aan het ontbijt. Preston, een van de obers uit het hotel, blijkt een grote fan te zijn van Earth, Wind & Fire. Hij heeft de naam van de band onder zijn naam op zijn naamplaatje staan. "Now that was music", aldus Preston. En hij heeft natuurlijk gelijk. Ik zit vandaag al wat vroeger in het restaurant aan een bakkie koffie de USA Today te lezen. Ik ben benieuwd of Pieter vandaag naar beneden komt. We hebben gisteravond afgesproken dat, als hij om 07:10 uur nog niet beneden is, ik hem zal bellen. Hij is nog steeds niet lekker en de hoop is dat een goede nacht zal helpen. Nou, hij komt uiteindelijk wel naar beneden, maar de nacht was niet goed en heeft zeker niet geholpen. Ik zal jullie de details besparen, maar het gaat nog steeds niet goed. Bij Caribou Coffee houdt hij het dan ook bij een thee. Helaas ligt er veel werk op ons te wachten, dus we rijden toch maar naar kantoor. En vanaf het moment dat we binnen komen, geven we vol gas. Ik heb tenslotte nog maar 3 dagen te gaan. Voor de lunch zijn door het project weer pizza's geregeld, dus het wordt dit keer een korte lunch. 's Middags gaan we gewoon door met gasgeven en ik moet toegeven dat we veel werk verzetten als we zo met z'n tweetjes aan het knallen zijn. Maar voordat we het weten is het alweer 19:00 uur en dat is tegenwoordig het moment dat we er een eind aan breien. Als we buiten komen is het een stuk kouder dan gisteren, toen het nog een heerlijke zomeravond was. Eigenlijk is het nu gewoon koud. We hebben vandaag uitgeroepen tot Italian Day en gaan vanavond bij Olive Garden eten. Hier zijn we nog nooit geweest, maar het is ontzettend druk op de parkeerplaats dus het zal wel goed zitten. Binnen krijgen we te horen dat we 15 minuten op een tafel moeten wachten, maar daar hebben we dus geen zin in. We gaan akkoord met een plaats aan de bar en krijgen de menu's mee. Pieter houdt het bij een soepje en een voorgerecht en ik ga aan de Scampi's als voorgerecht (wel lekker) en Ravioli als hoofdgerecht (heerlijk). De Ravioli is voortreffelijk en doet me terugdenken aan de afgelopen zomervakantie in Italië. Ik krijg helemaal een vakantiegevoel. Het is wel een beetje jammer dat het wat aan de koude kant is in het restaurant, anders was het gevoel compleet geweest. Het nagerecht slaan we over en na het afrekenen gaan we weer door naar het hotel. Dat afrekenen gaat trouwens nog niet zo gemakkelijk. Ik zie de barman mijn credit card wel een stuk of 10, 15 keer door het apparaat halen. De probleem heb ik bij Sarku Japan ook steeds. Daar lossen ze het op door een kassabon om het pasje te doen en het dan door het apparaat te halen. En op de een of andere manier werkt dat dan wel. Best wel merkwaardig eigenlijk. Na lang volhouden gaat het hier uiteindelijk ook goed.
Als ik terug op mijn hotelkamer kom, vallen me 2 dingen op. Het eerste is dat ESPN(1) het niet doet en het tweede is dat een van mijn Voetbal Internationals weg is. Hij lag in de badkamer en is nergens meer te vinden. Mmm, vreemd. Wat moet iemand uit Amerika nou met een Nederlands tijdschrift? Nou ja, morgen maar even melden bij de receptie. Ik kan er nu toch niks meer aan doen. Het is een drukke dag geweest en ik val weer ouderwets in slaap met de lichten en de tv nog aan. Sommige dingen veranderen ook nooit, hè?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten