The Mall

History repeats. 's Nachts wakker worden, weer in slaap vallen en 's morgens door de wekker weer wakker gemaakt worden. Tja, je houdt van tradities of niet. Ik zit vandaag vroeg bij het ontbijt. Pieter is er nog niet (hij bleek al vroeg door Medeco gebeld te zijn), dus ik pak maar even een krantje om de ellende in de wereld door te nemen. Donderdag blijkt een uitstekende dag voor een omeletje te zijn. De rest van de dag volgt later, want ik ben het nu eigenlijk wel beu. Ik ga slapen. Welterusten!

Bij het ontbijt bespreken we nogmaals wat we komend weekend zullen gaan doen. We kunnen (nog) geen beslissing nemen. Gisteravond was iedereen enthousiast over het "even" naar Chicago, Las Vegas, Washington of Montreal vliegen. We zullen vandaag even de prijzen nakijken. Vooralsnog lijkt shoppen in Cleveland op zaterdag de enige optie. Pieter wil ook nog graag even bij de Amish kijken, maar daar ben je ook geen hele dag zoet mee. Maar goed, we hebben nog even. We nemen vandaag weer onze vaste route naar Caribou Coffee. Vandaag proberen we eens wat anders. Een Northern Lite Latte met een extra shot espresso. Ik heb de Caramel en Pieter de Raspberry. Het is geen succes. Gelukkig hebben we wel dat extra shot genomen, anders was het helemaal niks geweest. Nou ja, morgen weer een cappuccino. Als we aankomen zitten Steven en Abhishek weer in stilte te werken. Ik denk dat als wij niet op de kamer zouden zitten, ze de hele dag niks tegen elkaar zouden zeggen. De ochtend verloopt zonder incidenten. Voor de lunch gaan we naar Subway in de WalMart. Ik vind de Philly Cheesesteak er wel smakelijk uitzien en dat blijkt te kloppen. Na de lunch moet Pieter nog even wat shoppen en dan rijden we weer terug. De middag verloopt eender als de ochtend. Ik bekijk nog even wat prijzen voor de vlucht naar Chicago, maar dat wordt wel prijzig. Chicago lijkt wel de beste optie, maar dan wel met de auto. Het is een rit van 6 uur, maar dan heb je ook wel wat. We zouden dan aan het einde van vrijdagmiddag kunnen vertrekken en de zaterdag en een deel van de zondag daar door kunnen brengen. Het klinkt niet slecht. Maar ja, die 6 uur rijden, hè?
Als we klaar zijn met werken, besluiten we naar de Mall te gaan, want Pieter heeft dat shoppen helemaal opgepikt. We eten eerst wat bij ons favoriete Thaïse restaurant, Ruby Thaï Kitchen, en beginnen dan aan onze strooptocht. Ik ga weer op zoek naar Uggs voor de meisjes en Pieter koopt een paar spijkerbroeken. Hij is zo enthousiast dat er uiteindelijk een medewerker van Dillard's bij moet komen om de deur van de winkel weer open te doen, want alles zat al op slot. Gelukkig gaat de Starbucks een kwartiertje later pas dicht, dus we kunnen nog net een echte koffie scoren. Even genieten. Intussen hebben we besloten om op vrijdag naar Chicago te gaan. Leuk. We bespreken nog even hoe we het gaan doen en dan wordt het tijd om te gaan slapen. Chicago here we come!